حزین لاهیجی:مرا مجال سخن، بادهٔ زلال دهد که شیشه ره به پریخانهٔ خیال دهد
❈۱❈
مرا مجال سخن، بادهٔ زلال دهد
که شیشه ره به پریخانهٔ خیال دهد
فسرده از سخن سرد خود ستایانم
سرود مطرب کج نغمه، گوشمال دهد
❈۲❈
به غیر جذبهٔ خاطر که خضر این وادی ست
به بحر، قطرهٔ ما را که اتصال دهد؟
به حشر نامهٔ اعمال مجرمی ست سفید
که شستشو به عرقهای انفعال دهد
❈۳❈
صدف به ابر چرا تهمت سخا بندد؟
ز گوهری که به سعی کف سؤال دهد
شمیم عشق بود تا به حشر خاک مرا
که بوی باده دیرینه ی سفال دهد
❈۴❈
حزین به دولت سودای خال و خط کسی ست
که عنبرین قلمت نافه ی غزال دهد
کامنت ها