حزین لاهیجی:دایم به تلخ کامی یاران خورم دریغ بر خوان دهر سفله به مهمان خورم دریغ
❈۱❈
دایم به تلخ کامی یاران خورم دریغ
بر خوان دهر سفله به مهمان خورم دریغ
مشت استخوان به کام و گلوی هما کنند
ز انعام چرخ؟ بر لب و دندان خورم دریغ
❈۲❈
لیلی حرم نشین سیه خانهٔ دل است
بر سعی پوچ آبله پایان خورم دریغ
تا خورده ام پیاله، پشیمان نگشته ام
زیبد اگر به پاکی دامان خورم دریغ
❈۳❈
چون نوح گریه می کنم امّا نه بر جهان
ز آلودگی دامن طوفان خورم دریغ
در عالمی که اهل تمیزند ابلهان
یکسان به حال زیرک و نادان خورم دریغ
❈۴❈
رشک آیدش به نعمت من عالمی، حزین
در روزگار بس که به سامان خورم دریغ
کامنت ها