حزین لاهیجی:با یاد نرگست، چو می ناب می‌زدم پیمانه را به گوشهٔ محراب می‌زدم
❈۱❈
با یاد نرگست، چو می ناب می‌زدم
پیمانه را به گوشهٔ محراب می‌زدم
آن کبک مستم از می مشرب که عمرها
در چنگل عقاب، شکر خواب می‌زدم
❈۲❈
آن بلبلم که از اثر رنگ و بوی عشق
در خشک سال، نغمهٔ شاداب می‌زدم
بر سر چو شمع، در غم آن حسن دل‌فروز
از داغ آتشین، گل سیراب می‌زدم
❈۳❈
بی‌مایه طاقتم، سرِ دیدارِ یار داشت
دام کتان، کمینگه مهتاب می‌زدم
کو ذوق گریه‌ای؟ که ز هر تار موی خویش
طوفان دشنه در دل سیلاب می‌زدم
❈۴❈
شب‌ها خیال روی تو چون بردیم ز هوش
از های‌های گریه، به رخ آب می‌زدم
نازم فسون عشق که از دفتر فراق
فال وصال با دل بی‌تاب می‌زدم
❈۵❈
آن خوش ترنّمم که ز لخت جگر حزین
بر تار ناله، ناخن مضراب می‌زدم
کامنت ها