حزین لاهیجی:هزار و یکصد و پنجاه و پنج هجری بود که گشت نسخه ی دیوان چارمین سپری
❈۱❈
هزار و یکصد و پنجاه و پنج هجری بود
که گشت نسخه ی دیوان چارمین سپری
قصیده و غزل و قطعه و رباعی آن
دوصد فزون ز هزار است و سی چو بر شمری
❈۲❈
هنر به ماشطهٔ خامه ام کند نازش
که لیلی عرب آراست در لباس دری
دعای رحمت، از آیندگان امیدم هست
که جاده ایست بسیط زمان و ما گذری
❈۳❈
شگفت نیست، گر آلوده است دامن ما
که دیده اشک فشان است و اشک ما جگری
کامنت ها