گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

هلالی جغتایی:من که باشم که می لعل بآن ماه کشم؟ بگذارید که حسرت خورم و آه کشم

❈۱❈
من که باشم که می لعل بآن ماه کشم؟ بگذارید که حسرت خورم و آه کشم
بس که دریافت مرا لذت خونخواری عشق دل نخواهد که: دگر باده دلخواه کشم
❈۲❈
تا کند سوی من از راه ترحم نظری هر زمان خیزم و خود را بسر راه کشم
میرم از غصه که: ناگاه بآن ماه رسد آه سردی که من سوخته ناگاه کشم
❈۳❈
چند درد و المش بر دل پر درد نهم؟ چند کوه ستمش با تن چون کاه کشم؟
پیش آن خسرو خوبان چه کشم ناوک آه؟ چیست این تحفه که من در نظر شاه کشم؟
❈۴❈
ماه من رفت، هلالی، که نیامد ماهی تا بکی محنت سی روزه ازین ماه کشم؟

فایل صوتی غزلیات غزل شمارهٔ ۲۵۰

صوتی یافت نشد!

تصاویر

تصویری یافت نشد!

کامنت ها