گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

هلالی جغتایی:دوشینه کجا رفتی و مهمان که بودی؟ دل بی تو بجان بود، تو جانان که بودی؟

❈۱❈
دوشینه کجا رفتی و مهمان که بودی؟ دل بی تو بجان بود، تو جانان که بودی؟
این غصه مرا کشت که: غمخوار که گشتی؟ وین درد مرا سوخت که: درمان که بودی؟
❈۲❈
با خال سیه مردم چشم که شدی باز؟ با روی چو مه شمع شبستان که بودی؟
ای دولت بیدار، بپهلوی که خفتی؟ وی بخت گریزنده، بفرمان که بودی؟
❈۳❈
شوری بدل سوخته افتاد، بفرما: امشب نمک سینه بریان که بودی؟
من با دل آشفته چه دانم که: تو امشب جمعیت احوال پریشان که بودی؟
❈۴❈
دور از تو سیه بود شب تار هلالی ای ماه، تو خورشید درخشان که بودی؟

فایل صوتی غزلیات غزل شمارهٔ ۳۸۷

صوتی یافت نشد!

تصاویر

تصویری یافت نشد!

کامنت ها