گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

هلالی جغتایی:ز دوری تا به کی، ما را چنین مهجور می‌داری؟ وگر نزدیک می‌آیم تو خود را دور می‌داری

❈۱❈
ز دوری تا به کی، ما را چنین مهجور می‌داری؟ وگر نزدیک می‌آیم تو خود را دور می‌داری
طبیب من تویی، اما مرا بیمار می‌خواهی دوای من تویی، اما مرا رنجور می‌داری
❈۲❈
به نور خود شبی روشن نکردی مجلس ما را چراغ آشنایی را چرا بی‌نور می‌داری؟
مگر کیفیت رنج خمار، ای جان، نمی‌دانی که ما را بی‌شراب لعل خود مخمور می‌داری؟
به دستور سگان زین آستانم چند می‌رانی؟
چه رسم است این که عاشق را بدان دستور می‌داری؟
❈۳❈
به بزم وصل حاضر می‌کنی ارباب حشمت را همین مسکین هلالی را ز خود مهجور می‌داری

فایل صوتی غزلیات غزل شمارهٔ ۳۹۱

صوتی یافت نشد!

تصاویر

تصویری یافت نشد!

کامنت ها