حیدر شیرازی:تا به شیراز نگارم ز سفر باز آمد راحت روح من خسته جگر باز آمد
❈۱❈
تا به شیراز نگارم ز سفر باز آمد
راحت روح من خسته جگر باز آمد
ناگه آن ماه پری چهره روان از چشمم
همچو سیاره شد و همچو قمر باز آمد
❈۲❈
آن صنم نور بصر بود، برفت از بصرم
وین زمان در بصرم نور بصر باز آمد
همچو پسته من دل خسته نگنجم در پوست
که مرا یار شکرخنده ز در باز آمد
❈۳❈
رد مگردان دل حیدر که قبول تو شود
خاصه اکنون که به پیش تو نظرباز آمد
دل به مصر دهنت رفت و شد آنجا عاشق
چون تواند دل از آن تنگ شکر باز آمد؟
❈۴❈
دل من از همه باز آمد و در دست غمت
همچو مستی است که در پیش خطر باز آمد
کامنت ها