همام تبریزی:در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم بدان امید دهم جان که خاک کوی تو باشم

با سلام و احترام و تشکر از شما عزیزانی که این مخزن بزرگ در و گوهر و این گنج فاخر و ارزشمند را جمع آوری و ارائه کرده اید.آیا این غزل از استاد سخن سعدی شیرازی نمی‌باشد که اینجا به عنوان غزلی از همام تبریزی درج شده است؟

بیت دوم: زخواب عاقبت --> ز خواب عافیت.

شعر سعدی شیرازی به این صورت است:در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشمبدان امید دهم جان که خاک کوی تو باشمبه وقت صبح قیامت که سر ز خاک برآرمبه گفت و گوی تو خیزم به جست و جوی تو باشمبه مجمعی که درآیند شاهدان دو عالمنظر به سوی تو دارم غلام روی تو باشمبه خوابگاه عدم گر هزار سال بخسبمز خواب عاقبت آگه به بوی موی تو باشمحدیث روضه نگویم گل بهشت نبویمجمال حور نجویم دوان به سوی تو باشممی بهشت ننوشم ز دست ساقی رضوانمرا به باده چه حاجت که مست روی تو باشمهزار بادیه سهل است با وجود تو رفتنو گر خلاف کنم سعدیا به سوی تو باشم

به تقلید از سعدی سروده شده ولی کلمات و تعداد ابیات رو تغییر داده

تغییرات حاصل از پردازش تصحیحات ارسالی آقای پدرام شعبان‌زاده تغییر مصرع ۱ از «در ان نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم» به «در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم» تغییر مصرع ۵ از «به وقت صبح قیامت که سر ز خاک بر آرم» به «به وقت صبح قیامت که سر ز خاک برآرم» تغییر مصرع ۶ از «به آرزوی توخیزم به جست و جوی تو باشم» به «به آرزوی تو خیزم به جست و جوی تو باشم» تغییر مصرع ۱۲ از «مرا به باده چه حاجت چومست بوی تو باشم» به «مرا به باده چه حاجت چو مست بوی تو باشم»