همام تبریزی:خیالی بود و خوابی وصل یاران شب مهتاب و فصل نوبهاران

بیت آخر این غزل زیبا در واقع سندی است تاریخی و ادبی و دلیلی محکم و قوی برای اثبات اینکه زبان قدیم مردم آذربایجان پهلوی ( فارسی میانه ) بوده است.

تغییرات حاصل از پردازش تصحیحات ارسالی آقای پدرام شعبان‌زاده تغییر مصرع ۲ از «شب مهتاب و فصل نو بهاران» به «شب مهتاب و فصل نوبهاران» تغییر مصرع ۳ از «میان باغ و بار سرو بالا» به «میان باغ و یار سرو بالا» تغییر مصرع ۷ از «سر زلفش زباد نوبهاری» به «سر زلفش ز باد نوبهاری» تغییر مصرع ۱۴ از «نمی یابد صفا بی روی یاران» به «نمی‌یابد صفا بی روی یاران» تغییر مصرع ۱۵ از «وهار و ول وه جانانه دیم خوش بی» به «وهار و ول وه جانان دیم خوش بی» تغییر مصرع ۱۶ از «وی آنان مه ول با همه وهاران» به «اوی آنان مه ول با مه وهاران»