گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

همام تبریزی:در پی آن می‌دوید دل که نگاری کجاست نوبت خوبان گذشت شاهد ما وقت ماست

❈۱❈
در پی آن می‌دوید دل که نگاری کجاست نوبت خوبان گذشت شاهد ما وقت ماست
بر سر آب حیات خیمه زده جان ما این تن خاکی دوان بهر سرابی چراست
❈۲❈
بر در بیگانگان هرزه چرا می‌رویم دوست چو هم‌خانه شد خوشتر از اینجا کجاست
با خبران را ز دل نیست سر آب و گل گو غم دنیی مخور این نه حدیث شماست
❈۳❈
عالم جان را خوش است آب و هوا خاکیان روی بدانجا نهند منزل گل نار ماست
بلبل جان در قفس هیچ نمی‌زد نفس بوی گلستان شنید عزم صفیرش کجاست
❈۴❈
چون به گلستان رود همدم رضوان شود مجمع روحانیان منزل عیش و صفاست
هر که به ایشان رسید دید و زبان درکشید وان که حدیثی شنید غافل از این ماجراست
❈۵❈
فاش مکن ای همام راز دل خویش را محرم این ماجرا سمع دل آشناست

فایل صوتی غزلیات شمارهٔ ۱۷

صوتی یافت نشد!

تصاویر

تصویری یافت نشد!

کامنت ها

کاربر سیستمی
2021-06-22T20:28:02.1908861
تغییرات حاصل از پردازش تصحیحات ارسالی آقای پدرام شعبان‌زاده تغییر مصرع ۱ از «در پی آن میدوید دل که نگاری کجاست» به «در پی آن می‌دوید دل که نگاری کجاست» تغییر مصرع ۵ از «بر در بیگانگان هرزه چرا می رویم» به «بر در بیگانگان هرزه چرا می‌رویم» تغییر مصرع ۶ از «دوست جو هم خانه شد خوشتر ازینجا کجاست» به «دوست چو هم‌خانه شد خوشتر از اینجا کجاست» تغییر مصرع ۷ از «با خبر ان را ز دل نیست سر آب و گل» به «با خبران را ز دل نیست سر آب و گل» تغییر مصرع ۸ از «گو غم دنیی مخور این ند حدیث شماست» به «گو غم دنیی مخور این نه حدیث شماست» تغییر مصرع ۱۱ از «بلبل جان در قفس هیچ نمی زد نفس» به «بلبل جان در قفس هیچ نمی‌زد نفس» تغییر مصرع ۱۵ از «هر که بدایشان رسید دید و زبان در کشید» به «هر که به ایشان رسید دید و زبان درکشید» تغییر مصرع ۱۶ از «وان که حدیثی شنید غافل ازین ماجراست» به «وان که حدیثی شنید غافل از این ماجراست»