گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

همام تبریزی:ای صبا آنچه شنیدی ز لب یار بگو عاشقان محرم رازند نه اغیار بگو

❈۱❈
ای صبا آنچه شنیدی ز لب یار بگو عاشقان محرم رازند نه اغیار بگو
هم تو داری خبر از زلف گره بر گره‌اش پیش ما قصه دل‌های گرفتار بگو
❈۲❈
شرح غارت‌گری زلف دلاویز بکن وصف خونریزی آن نرگس عیار بگو
همه از فتنه و آشوب نخواهم پرسید نکته‌ای زان لب شیرین شکربار بگو
❈۳❈
گوش را چون که ز پیغام نصیبی دادی کی بود چشم مرا وعدهٔ دیدار بگو
چون حکایت کنی از دوست من از غایت شوق با تو صد بار بگویم که دگر بار بگو
❈۴❈
تا که از شرم گل از غنچه نیاید بیرون صفت روی دلارام به گلزار بگو
تا دگر سرو ننازد به خرامیدن خویش سخنی با وی از آن قامت و رفتار بگو
❈۵❈
ای صبا بنده‌نوازی کن و احوال همام وقت فرصت همه در بندگی یار بگو

فایل صوتی غزلیات شمارهٔ ۱۷۵

صوتی یافت نشد!

تصاویر

تصویری یافت نشد!

کامنت ها

کاظم ایاصوفی
2020-10-02T23:31:38
بیت هفتم مصراع اول نیاید بیرون درست است نه نباید بیرون
شاهد
2020-10-23T14:24:08
این شعر را در آهنگش به نام "ای صبا آنچه شنیدی" استاد ناشناس خوانده.
کاربر سیستمی
2021-06-22T20:28:35.2721082
تغییرات حاصل از پردازش تصحیحات ارسالی آقای پدرام شعبان‌زاده تغییر مصرع ۲ از «عاشقان محرم راز ند نه اغیار بگو» به «عاشقان محرم رازند نه اغیار بگو» تغییر مصرع ۳ از «هم تو داری خبر از زلف گره بر گرهش» به «هم تو داری خبر از زلف گره بر گره‌اش» تغییر مصرع ۴ از «پیش ما قصه دل های گرفتار بگو» به «پیش ما قصه دل‌های گرفتار بگو» تغییر مصرع ۵ از «شرح غارتگری زلف دلاویز بکن» به «شرح غارت‌گری زلف دلاویز بکن» تغییر مصرع ۷ از «همه از فتنه و آشوب نخواهم پر سید» به «همه از فتنه و آشوب نخواهم پرسید» تغییر مصرع ۸ از «نکته یی زان لب شیرین شکر بار بگو» به «نکته‌ای زان لب شیرین شکربار بگو» تغییر مصرع ۱۳ از «تا که از شرم گل از غنچه نباید بیرون» به «تا که از شرم گل از غنچه نیاید بیرون» تغییر مصرع ۱۶ از «سخنی با وی ازان قامت و رفتار بگو» به «سخنی با وی از آن قامت و رفتار بگو» تغییر مصرع ۱۷ از «ای صبا بنده نوازی کن و احوال همام» به «ای صبا بنده‌نوازی کن و احوال همام» تغییر مصرع ۱۸ از «وقت فرصت همه در بندگی بار بگو» به «وقت فرصت همه در بندگی یار بگو»