همام تبریزی:جانا دهنت که هست چون چشمه نوش میآوردش ظلمت شب در آغوش
❈۱❈
جانا دهنت که هست چون چشمه نوش
میآوردش ظلمت شب در آغوش
آن پنبه پندار که در گوش تو بود
پشم آمد و یکباره برون کرد ز گوش
کامنت ها