اقبال لاهوری:چو رخت خویش بر بستم ازین خاک همه گفتند با ماشنا بود

به نظر می رسد یکی از برداشت های این شعر حال و روز ما مسلمانان به ویژه ایرانی ها باشد که تا زنده ایم از هم خبری نمی گیریم و احوال هم را به واقع و نه فقط زبانی نمی جوییم و به حال خوشی و ناخوشی هم توجهی نداریم اما پس از مرگ برای شخصی که از دنیا رفت به انواع تعریف و تمجید می پردازیم و با این حال کاری نداریم شخص رفته از دنیا چه افکار و گفتار و رفتاری داشت و از او پند بگیریم.

خواهشمند است اشکال زیر را برطرف نمایید:نادرست: چو رخت خویش بر بستم ازین خاکهمه گفتند با ماشنا بوددرست: چو رخت خویش بر بستم ازین خاکهمه گفتند با ما آشنا بود

سه غم آمد به جانم هر سه یکبار/ غریبی و اسیری و غم یار/ غریبی و اسیری چاره دارد/ غم یار و غم یار و غم یار