جامی:چه گویم کز فراقت چونم ای دوست جگر پر درد و دل پر خونم ای دوست

مرا گویی که چونی؟ چونم؟ ای دوستجگر پر درد و دل پر خونم، ای دوستحدیث عاشقی بر من رها کنتو لیلی شو، که من مجنونم، ای دوستبفریادم ز تو، هر روز، فریاد!ازین فریاد روز افزونم، ای دوست!شنیدم عاشقان را می‌نوازیمگر من زان میان بیرونم، ای دوست؟تو گفتی: گر بیفتی گیرمت دست؟ازین افتاده تر کاکنونم، ای دوست؟غزل های نظامی بر تو خواندمنگیرد در تو هیچ افسونم، ای دوست دیوان غزلیات نظامی گنجوی، برگ 271، به کوشش شادروان استاد سعید نفیسی، انتشارات فروغی، تهران: 1362