کمال‌الدین اسماعیل:من که از دور چرخ ممتخم وز اسیران گردش ز منم
❈۱❈
من که از دور چرخ ممتخم
وز اسیران گردش ز منم
همچون صبح ار برآورم نفسی
آتش اندر همه جهان فکنم
❈۲❈
نه شکیبایی خموش شدن
نه دلیری و برگ دم زدنم
حاصلی نیست از وجود دخودم
زان ملول از وجود خویشتنم
❈۳❈
همچو لاله ز سوز دل بدرم
ور ز خارا کنند پیرهنم
داده یی شرح جورهای فلک
بس شگفت آید از تو این سخنم
❈۴❈
مگر از اتّحاد مفرط ما
بتوظن برد آسمان که منم
با تو گفتم شکایتی گویم
بستدی آن حکایت از دهنم
❈۵❈
چون تو با کاروبار این گویی
من چه ناموس خویشتن شکنم
کامنت ها