گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

کمال‌الدین اسماعیل:بار دیگر ز که می آموزی این که دلها بجفا می سوزی؟

❈۱❈
بار دیگر ز که می آموزی این که دلها بجفا می سوزی؟
می دری پرده و می سوزی دل بر غمزه زکین اندوزی
❈۲❈
طالعی بد بود آن شب که دلم بتو دادم ز پی بهرورزی
تا زنی در دلم آتش بادب ازده انگشت چراغ افروزی
❈۳❈
خه خه، ای دلبر درّا دوزا خوب می دّری و خوش می دوزی
اندکی لطف بیاموز آخر خود همه جور و جفا آموزی
❈۴❈
هر چه خط با رخ زیبای تو کرد کینه از سینۀ من می توزی
این همه عشوةۀ تو دانم چیست بی وفاییم همی آموزی
❈۵❈
سر سالست، مرا از رخ تو نظری رسم بود نوروزی

فایل صوتی غزلیات شمارهٔ ۱۵۰

صوتی یافت نشد!

تصاویر

تصویری یافت نشد!

کامنت ها