گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

کمال‌الدین اسماعیل:دوش با طبع خویشتن گفتم که چه داری؟ بیار شعری تر

❈۱❈
دوش با طبع خویشتن گفتم که چه داری؟ بیار شعری تر
گفت من همچو سنگ خشک شدم در من از نم نماند هیچ اثر
❈۲❈
گر تو بسیار سر زنی بر سنگ ناری از من بدست عقد گهر
تربیتها که کرده یی تو مرا هست انصاف در زمانه سمر
❈۳❈
با چنین رونق قبول سخن با چنین آبروی فضل و هنر
رو خموش و بگوشه یی بنشین پس ازین نام طبع و شعر مبر
❈۴❈
گفتمش: خواجه شعر می خواهد گفت کین خوشتر ست و نیکوتر
به چه غمخوارگی که فرمودست خواجه ما را بدین دو سال اندر؟
❈۵❈
نه جواب سلام و نه پرسش نه امیدی از وبه خیر و به شر
نه بتو التفات وقت حضور نه به غیبت تفقّدی در خور
❈۶❈
نه قضای حقوق دیرینه نه بحرمت بجانب تو نظر
ناگهان از تو شعر می خواهد چه حدیثست، رو تو ژاژ مخور
❈۷❈
خواجه را با تو این سخن خود نیست ریشخندییت داده اند مگر
تو ز ساده دلی و نادانی کرده یی همچو کودکان باور
❈۸❈
ورنه بر خیز و از عنایت او یک نشان درست باز آور

فایل صوتی قطعات شمارهٔ ۱۹۵ - ایضا له

صوتی یافت نشد!

تصاویر

تصویری یافت نشد!

کامنت ها