کامبیز صدیقی کسمایی:جنگل پریده است از خواب ناز، چون که در این هنگام،
❈۱❈
جنگل پریده است
از خواب ناز، چون که در این هنگام،
پاییز
در این مسیر، نالهٔ صد برگ زرد را
❈۲❈
- در زیر پای آن که زِ من ناگهان گریخت -
اکنون بلند کرد.
اکنون دوباره پنجه به قلبم کشیده است
❈۳❈
حسی شبیه حس پلنگی که ناگهان،
یک آهوی فراری در دور دست را
با آن نگاه تندِ شرر بار دیده است.
کامنت ها