کامبیز صدیقی کسمایی:یک نفر می میرد یک نفر پشت درِ خانهٔ ما، نامش روز.
❈۱❈
یک نفر می میرد
یک نفر پشت درِ خانهٔ ما، نامش روز.
فکر له کردن چیزی در ما...
❈۲❈
زیر باران که فرو می بارد
باز آرام آرام،
در خیابان
دارد
❈۳❈
پا به پای پاییز
چه عجولانه نسیمی ولگرد
می گذارد پا را.
و در این لحظه شب و سرما را
❈۴❈
در بغل می گیرد...
کامنت ها