کامبیز صدیقی کسمایی:خورشید پای افق
❈۱❈
خورشید
پای افق
تا چشم خود به روی سحرگاه، باز کرد
مرغی که روی شاخهٔ یک بید خفته بود،
❈۲❈
بیدار شد.
پر باز کرد.
پرواز کرد.
❈۳❈
اکنون
در جنگل بزرگ
با اولین نسیم سحر، هر پرنده باز
پر باز می کند
❈۴❈
پرواز می کند.
کامنت ها