کامبیز صدیقی کسمایی:بیقراری من و زمین؛ یقین که بی دلیل نیست.
❈۱❈
بیقراری من و زمین؛ یقین که بی دلیل نیست.
در رسالتم - اگر که شعر من رسالتی است-
من همیشه از برادری
❈۲❈
من همیشه از برابری
از برای مردم زمین کهنه، حرف می زنم.
حلقه بر دری همیشه می زدم؛
حلقه بر درِ بزرگ خانه ای
❈۳❈
که هیچ کس در آن نبود.
در قیاس با تأثرم؛ زمین چه کوچک است.
آسمان، چه کوچک است.
کامنت ها