کامبیز صدیقی کسمایی:من حرف می زنم با هر چه در اتاق من دلشکسته هست،
❈۱❈
من حرف می زنم
با هر چه در اتاق من دلشکسته هست،
یا در اتاق نیست.
❈۲❈
ای آفتاب گرم!
ای نغمه های تازه تابستان!
ای پرده های توری رنگارنگ!
ای تیک تاک ساعت دیواری بزرگ!
❈۳❈
ای بازوی کثیف خیابان دور دست!
ای خانه ها و ای همهٔ کوچه های گیج!
آن واژه ای که درد مرا بازگو کند
چون در کتاب حافظهٔ من نوشته نیست
❈۴❈
افسوس می خورم
افسوس می خورم.
من تشنهٔ شنیدن یک خنده، یک سلام ...
❈۵❈
من تشنهٔ نوازش یک دست مهربان...
کامنت ها