خاقانی:با او دلم به مهر و محبت نشانه بود سیمرغ وصل را دل و جان آشیانه بود

با سلام و احتراماین غزل از خاقانی نیست؛ بلکه از سنایی است. رجوع کنید به دیوان سنایی تصحیح مدرس رضوی، 1388: 871با تشکر

این شعر از حکیم سنایی است یا از حضرت خاقانی؟با او دلم به مهر و مودت یگانه بودسیمرغ عشق را دل من آشیانه بودبر درگهم ز جمع فرشته سپاه بودعرش مجید جاه مرا آستانه بوددر راه من نهاد نهان دام مکر خویشآدم میان حلقهٔ آن دام دانه بودمی‌خواست تا نشانهٔ لعنت کند مراکرد آنچه خواست آدم خاکی بهانه بودبودم معلم ملکوت اندر آسمانامید من به خلد برین جاودانه بودهفصد هزار سال به طاعت ببوده‌اموز طاعتم هزار هزاران خزانه بوددر لوح خوانده‌ام که یکی لعنتی شودبودم گمان به هر کس و بر خود گمان نبودآدم ز خاک بود من از نور پاک اوگفتم یگانه من بوم و او یگانه بودگفتند مالکان که نکردی تو سجده‌ایچون کردمی که با منش این در میانه بودجانا بیا و تکیه به طاعات خود مکنکاین بیت بهر بینش اهل زمانه بوددانستم عاقبت که به ما از قضا رسیدصد چشمه آن زمان زد و چشمم روانه بودای عاقلان عشق مرا هم گناه نیستره یافتن به جانبشان بی رضا نبودسنایی