خیام:ز آن می که حیات جاودانیست بخور سرمایه لذت جوانی است بخور

می حاصل عمر جاودانی است بدهسرمایه لذت جوانی است بدهسوزنده چو آتش است لیکن غم راسازنده چو آب زندگانی است بده"رباعی از ابوعلی سینا"

جناب حسین شنمیدانم وقتی قرآن کریم 1400 سال پیش از حقایق نجومی ای سخن میگفت که تازه امروز اندیشمندان غربی درحال کشف آنند امثال هاوکینگ کجا بودند؟ به راستی هاوکینگ چه نیازی دارد برود از آیت‌الله مرتضی رضوی دزدی علمی کند؟ مگر نمیگفتید دین خرافه است؟ و نیز نمیدانم کجای شعر خیام دین ستیزی بوده که شما این شعر را این‌گونه تفسیر میکنید! وقتی سواد ادبی ندارید و تنها اسطوره‌تان درد ادبیات فارسی، صادق هدایتِ افسرده و فحاشی است که در آخر خودکشی کرد، مجبور نیستید سخنی بگویید؛ اسطوره ندارید، اسطوره دزدی نکنید، همان خاموش بمانید بهتر است.

تفسیر رباعی شماره 70 خیام ؛ - از زمانیکه مهبانگ قسمتی از جهان هستی را فراگرفت واین پدیده های کیهانی به این شکلی که می بینیم درامدند، وجان ما ازآن فضای یکتایی که دنیای حقیقی و اصلی ماهست ، بسوی کرات برای سازندگی مخاجرت کردند -در کره زمین بهتراز آن می که مانند لعل هست،تا کنون بشری بهتر ازآن را نیافته و تدیده است . -من در تعجب هستم آن می فروش (ساقی درونی)که آن می زا بعنوان پاداش به انسان شناخت رسیده میعروشد - درمقابل فروش آن می ، ساقی چه چیزی بهترازآن میتواند بدست بیاورد؟

این شخصی که رباعی میخونه هم صدای خوبی نداره و هم رباعی رو درست نمیخونه و تلفظش غلط هستش، واقعا ارزش رباعی رو پایین آورده.

در این رباعی توصیه به خوردن شرابی شده که چهار ویژگی داره:1. به انسان زندگی جاودان می بخشه2. سرمایه ای است که از لذت جوانی به جای می مونه3. مثل آتش سوزندست 4. مثل آب حیات بخش، علاج غم هاستشراب انگوری ای سراغ ندارم و کسی هم سراغ نداره که این چهار ویژگی رو تواما باهم داشته باشه بنابراین، این رباعی عرفانیه (صرف نظر از اعتبار داشتن یا نداشتن انتسابش به خیام)

در این شعر حرفی از نحوم نیست شما اگر دقتتو بیشتر کنه حکیم خیام فقط داره در بیشتر شعرهایش تلاش میکنه راه های شاد زیستن و چگونه ازادنه فکر کردن به خدا رسبدنو میگه شما تو همین ۴ بیت اول که خوندی خلاصه کردی اما در بیت شمم میگه گر باده خوردی با خردمندان خور شما اول تامل کن بعد تهمت بزن به دیگران در ضمن اگر فکر باز ندارید و افکار مذهبی دارید همچیو از ذهنیت مذهب پاسخگو میشید خودتو اصلاح کنید جناب

درود برشما

درست این رباعی به این شکل است:زان می که شراب جاودانی است بخورسرمایه ی عیش این جهانی است بخور سوزنده چو آتش است لیکن غم را برنده چو آب زندگانی است بخور

باسلام وادب  زآن می که دگرگون بکند حالت خور  زیبا بکند روز و مه و سالت خور  سوزد ز وجودت همه زشتی ها  شاهانه کند طالع و اقبالت خور  باتشکر ازهمه دوستان.

باسلام  بیت سوم را اینگونه هم میشود گفت  سوزنده چو آتشست غم را ،لیکن.....