خیام:از آمدن بهار و از رفتن دی اوراق وجود ما همی گردد طی

Gooya dar mesraye nakhoste beyte dovom, "may khor " dorost bashad na "maykhorD"---پاسخ: با تشکر از شما، در مصرع مذکور «خورد» با «خور» جایگزین شد.

در باب سنگ کوب کردن در خوردن می با منگ شنیده اید ؟ تا بحال گمان میکردم چون سنگ بر کسی کوبشی حاصل می شود ! گوییا غلت است و از واژهای فرانسوی است که coup یعنی کوبش , حالیا از می منگ بپرهیزیید که به هر لغتی باشد کار را زار میکند!

حکیم که می گویند نخست پنج حکیم یونان است اولی امپدوکلس که امباذقلس به عربی می گویند بعد پیتاگوراس ( فیساغورس) و أرسطو أفلاطون و سقراط هستند ، البته حکیمان جایباش( محل) ندارند ولی حکیم ما هم ابوعلی و رازی وخیام ، سهروردی، فردوسی، ناصرخسرو، نظامی

بر همگان درود ،

حکمای یونان هم به استناد رساله «ضیافت» افلاطون باده می نوشیدند و افلاطون در آثار خود از آن تمجید کرده. نمی دانم چرا برای عده ای باده گساری حکما عجیب است. در هر چیزی افراط مایه تیره بختی است، حتی آب زلال نیز اگر از حد خود خارج شود، همچون سمی مهلک در بدن آدمی عمل میکند و او را در دم می کُشد.