خیام:ترکیب طبایع چو به کام تو دمی‌ست رو شاد بزی اگرچه بر تو ستمی‌ست

با سلام در مصرع چهارم به نظر میرسد منظور ارکان 4 گانه تشکیل دهنده جهان مادی و بدن انسان است که در طب سنتی مزاجهای 4 گانه اصلی را تشکیل میدهد آب، خاک ، هوا ، آتش ،مفهوم این ارکان با آنچه که در اطراف ما وجود دارد متفاوت است هر کدام نشانه چیزی است مثلا آب نشانه طبیعت یا مزاج سرد و تر است که کیفیت غالب مزاج فرد شناخته میشود چون خیام حکیم هم بوده اند حتما منظور مزاج افراد بوده است.

رو شاد بزی اگرچه برتو ستمی است: ظلم و ناملایمات ناگزیر همیشه وجود خواهد داشت با اینحال انسان نباید از فرصت شاد بودن غفلت کند.

دوستان عزیز تکرارکلمه(دمی) درمصرع دوم و چهارم اشتباه است و از آنجا که ترکیب طبایع در مصرع اول به معنی عناصر چهار گانه یعنی :( خاک/باد/ آتش و آب)استمتن صحیح شعر بدین شرح است:ترکیب طبایع چو به کام تو دمی است رو شاد بزی گرچه بر تو ستمی استبا اهل خرد باش که اصل تن توگردی و نسیمی و شراری و نمی است

دوستان عزیز تکرارکلمه(دمی) درمصرع دوم و چهارم اشتباه است و از آنجا که ترکیب طبایع در مصرع اول به معنی عناصر چهار گانه یعنی : ( خاک/باد/ آتش و آب)استمتن صحیح شعر بدین شرح است:ترکیب طبایع چو به کام تو دمی است رو شاد بزی گرچه بر تو ستمی استبا اهل خرد باش که اصل تن توگردی و نسیمی و شراری و نمی است

با سلام و درود.تبریک به تمامی دوستان با این تفاسیر زیبا.بنده خود را اصلاً در آن حد نم یبینم که هم پای شما دوستان اینگونه بنویسم.به به.به به.به بهزملک تا ملکوتش حجاب برگیردهر آنکه خدمت جام جهان نما بکند.حق نگهدارتان

باز اشاره به ناپایداری هستی وشاد زیستن درتمامی لحظات و دوستی گزیدن با خردمندان

در مصرع اول چ.ن غلط است و چو درست:ترکیب طبایع چو بکام تو دمی استبا احترامطباطبائی

ترکیب طیایع چو بکام تو دمی است ...---پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.

امروزه دانشمندان بر این نظرند که چهار ذره پایدار در عالم عبارتند از: نور، پروتون ، الکترون ، نوترینو.

در مصرع چهارم اشاره به عناصر اربعه دارد که وجود این دنیایی انسان از آن است و همان چیزی است که ناپایدارتر از آن در هستی وجود ندارد

کام به معنی سقف و سمانه دهان را به فارسی ملاز می گویند و هنوز به لری کاربرد دارد

ترکیب طبایع چو به کام تو دمی استرو شاد بزی اگر چه بر تو ستمی استبر خویش مشو غره که اصل تن تو  گردی ونسیمی و شراری و نمی است

مصرع آخر برای در کتاب نزهة المجالس چنین ضبط شده است: گردی و نسیمی و شراری و نمی است؛ که در این صورت هم مشکل تکرار قافیه برطرف میشود و هم با طبایع و عناصر چهارگانه که مقصود شاعر است هماهنگی دارد.

سلام و عرض ادب اوضاع فلک چون به مراد تو دمی است شادی کن اگر چه بر دلت بار غمی است با أهل خرد باش که هر نا بخرد خوابی و خوراکی و فغان و المی است تشکر

چون حاصل عمر تو فریبی و دمیست زود داد مکن گرت به هر دم ستمیست مغرور مشو بخود که اصل من و تو گردی و شراری و نسیمی و‌نمیست رباعی شماره ۱۴۲ از ابوسعید ابوالخیر

نمی مصرع چهارم صحیح به نظر می رسد