گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

خیام:آن‌ها که کهن شدند و این‌ها که نوند هر کس به مراد خویش یک تک به دوند

❈۱❈
آن‌ها که کهن شدند و این‌ها که نوند هر کس به مراد خویش یک تک به دوند
این کهنه‌جهان به کس نماند باقی رفتند و رویم دیگر آیند و روند

فایل صوتی رباعیات رباعی شمارهٔ ۵۶

تصاویر

کامنت ها

آنا
2012-05-08T21:31:37
مرگ حق است(من عاشق رباعیات خیام هستم)آدم به زندگی امیدوار میشه راه رو بهمون نشون میده.روحش شاد
کیوان
2020-02-29T20:33:13
آنها که کهن شدند و اینها که نوندهر یک به مراد خویش چندی بدوندوین کهنه جهان به کس نماند باقیآییم و رویم و دیگر آیند و روند....
احمد نیکو
2020-04-07T20:11:52
آنها که کهن شدند و آنها که نوندهرکس بمراد خویش یک یک برونداین کهنه جهان بکس نماند جاویدرفتند و رویم و باز آیند و رونددر کلام خیام مرگ و نیستی کرارا گوشزد می شود. ناپایداری زندگی نقشی بزرگ دارد.
غلامرضا امیدعلی
2021-02-11T13:49:56
وزن مصرع اول و دوم برام عجیبه خیلی جور نیست
احسان
2020-09-06T10:03:04
در خوانش دوم متوجه تفاوت در ابیات نشدم، ممنون می شوم راهنمایی بفرمایید
آتنا
2018-03-12T13:37:17
سلام دوستان هرکس به مراد خویش یک تک بدوند معنی میکنید لطفا
nabavar
2018-03-12T14:08:39
آتنا جان گویا می گوید : هر کس در پی آمال و ارزوی خود در تقلا و تکاپوست.به تک رفتن = تند و با عجله دویدناسب تازی به تک رود به شتابشتر آهسته می رود شب و روززنده باشی
nabavar
2018-03-12T14:14:02
پوزش مثل اینکه شعر سعدی را ویران کردم :ای که مشتاق منزلی ، مشتابپند من کار بند و صبر آموزاسب تازی دو تک رود به شتابواشتر آهسته میرود شب و روز
حبیب شاکر
2022-04-08T00:54:51.9992464
سلام بر همراهان عزیز  پیران مجرب و جوانان جسور  هریک پی تقدیر بود گرم مرور دنیا نکند وفا، نباید دل بست  چون جاده، کند هر آنکه در اوست عبور تشکر از همه همدلان عزیز
احمد نیکو
2023-03-14T20:53:10.4965364
چند از پی حرص و آز تن فرسوده ای دوست روی گرد جهان بیهوده رفتند و رویم و دیگر آیند و روند یک دم به مراد خویشتن نابوده