خیام:گر یک نفست ز زندگانی گذرد مگذار که جز به شادمانی گذرد

در این رباعی به ارزش وقت به عنوان سرمایه زندگی اشاره شده است، چرا که برای انجام دادن هر کاری در این جهان به زمان احتیاج داریم و بدون زمان نمیتوان هیچ کاری انجام داد، از سوی دیگر زمان پیوسته در حرکت است و ما را با خود به پایان کار نزدیک میکند. اکنون که تنها سرمایه ما زمان است و از سوی دیگر نمیتوان آن را متوقف کرد نباید آن را حتی به اندازه یک نفس جز در شادمانی بگذرانیم و از اشتغال به دشمنی در این فرصت گذرا و غیر قابل تکرار خودداری کنیم.

چون هر نفست ز زندگانی گذردمگذار که جز به شادمانی گذردزنهار که سرمایهٔ این ملک وجودعمرست چنان کش گذرانی گذرد

مهسا،بله! «کِش» مخفف »که اش» است که به خاطر ضرورت وزنی و درست در آمدن وزن شعر معمولا در شعر شاعران کلاسیک مورد استفاده قرار گرفته است. نمونه هایی از این دست زیاد است؛ مانند:نک که مخفف «اینک» استکت که مخفف «که ات» است

عمرست چنانش گذرانی گذرد باید باشه . مجدد بررسی کنید

کش یعنی چی؟ من فکر میکنم مخفف( که اش) باشه. درسته؟

سلام بر بزرگان  گر یک نفس از عمر تو باقی ماند  مگذار که غم توسن خود را راند  سرمایه بی بدیل انسان عمر است  حیف است که دل کام از او نستاند  ارادتمند دوستان

ابیات و رباعیات خیام با جابه جایی یک ویرگول،،،معنی یا بهتر بگیم منظور شاعر ۱۸۰ درجه تغییر میکنه.مثلا در مصرع آخر اگر مکث رو بعد از «چنان» بکنیم میشه **کِش گذرانی گذرد** که  «کِش»در اینجا معنی خوش میده و میشه= خوش گذرانی حال اگر مکث را بعد از «کِش»بگذاریم و اینگونه بخوانیم:(چنان کِش،گذرانی گذرد!) منظور این مصرع تغییر میکند و اینگونه به نظر میرسد که کلمه*کِش* به نحوه چگونگی صرف کردن عمر اشاره دارد و دیگر خوش گذرانی صِرف نیست و یک نوع مرام و مسلک زندگی کردن است،مثل درویشی یا قلندری. حال اگر به جای ضمه زیر  ( ِ) از زبرجد استفاده کنیم:  چنان کُش،گذرانی گذرد(بِکُش) یا: چنان کَش،گذرانی گذرد این از انعطافیه که باستانی ترین زبان زنده حال حاظر جهان دارا میباشد.زیباست