خیام:* تُنْگی میِ لَعْل خواهم و دیوانی، سَدّ‌ِ رَمَقی باید و نصف نانی،

تنگی می لعل خواهم و دیوانی ، دیوان که یه کتابیه به اصطلاح یه دفتر اشعاری، سفینه ای ،غزلی حالا یه کتابی. میگه یه تنگ می لعل می سرخ و خوشگل وخوب و اینا میخام بعد میگه سد رمقی بایدو نصف نانی .حالا سد رمق به خاطر اینکه میگه از گشنگی نمیرم فقط میگه یدونه کتاب داشته باشم یه مقداری شراب داشته باشم یه نصفه نونی ام داشته باشم که مثلا بخام بخورم از گشنگی نمیرم وانگه یعنی در این حالت یعنی در این حالتی که من اینارو داشتم و به اینجا رسید منو تو حتی اگه در ویرانی ام نشسته باشیم وانگه منو تو نشسته در ویرانی خوشتر بود آن ز ملکت سلطانی میگه همون ویرانه ام همینارو داشته باشیم منو تو کنار همدیگه باشیم بهتره یا خوشتره از اینکه من یه به اصطلاح ملکت سلطانی داشته باشم

A book of Verses under neath the BoughA jug of Winealoaf of Bread-and Thou BesideMe singing in the Wilderness oh Wilderness were paradise enowParadise -----> بهشت -خوشی Verse ------> شعر Wildenness --------> سرزمین نا مسکون و رام نشده enow ----------> کافی

مسئول عزیز سایت تاریخ ما لطفا در تفسیر و معنی کردن اشعار راهنمایی مون کنیدلطفا یه معنی مختصری زیر شعرها بنویسید

 Saz divan ast ne divan sher