خیام:اَجرام که ساکنان این ایوان‌اند، اسبابِ تَرَدُّدِ خردمندان‌اند،

تردّد را در مصراع دوم (مُرَدَّد بودن) یا همان «سرگردان بودن» دریافتم. به نظرم با عبارت امروزی تردد به معنای عبور و مرور و رفت و آمد یکی نیست.

تمام اینها ما می بینیم و دانشمندان بررسی ها می کنند تا اسرار خلقت را پیدا کنند. خیام میگه : بهوش باش که اونایی ادعا دارن دانشمندن و ... ول معطلن

حقیقتش من نه زیاد اهل ادبم و نه حتی یک دهم شما عزیزان درک اشعار غنی و عمیق خیامو دارم.....در همین حد میدونم که این رباعی منو بدجوری یاد ایات قران انداخت.......بیت اول زیاد شنیدیم که پروردگار بارها تو قران ذکر کردهدریا ها و کوه ها واسمان ها و زمین و هر انچه افریدیم ،هم نشانه هاییست برای انان که اندیشه میکنند.خیام هم بی کمو کاست همینو بیان کرده....اینطور نیست؟در جای دیگه تو قران کریم بیان شده......ای کسانی که به خدا ایمان اوردید......همانا اگر از بعضی از اهل کتاب (مدبران) پیروی کنید شما را بعد از ایمان اوردن به کفر باز میگردانند.خیام بزرگوارم در اینجا خیلی قشنگ بیان میکنه که اگر از تعقل و تفکر دور نشی این مثلا اهل کتاب کار به جایی نمیبرن.امیدوارم برداشتم از این رباعی درست باشه....با تشکر

ممنون از اینکه این لغت را به اینجانب اموختید زین پس از این لغت بیشتر بهره خواهم جست با تشکر

با سلام خدمت اساتید بزرگروارم بنده نیز به صورت کامل با دیدگاه و اندیشه شما صاحب نظران موافق می باشم البته کوچک شما کسی نیست که در مقابلتان نگرش خویش را بیان نماید لیکن منظور از نبشته های من که در راستای گفتار شما می باشد , این است که یکی از رموز افرینش که کلید ان به انحصار در اختیار ایزد یکتا می باشد , همانا اسمان و فضای بیکران است که برخلاف ادعای بشر امروزی بسیار ناشناخته مانده است و به همین شوند است که کهتر شما براین باور است , تازمانی که این چیستان ناشناخته است , سرگردانی انسانها تداوم خواهد داشت و لذا خیام تنها بهره گیری از خرد را پیشنهاد می کند , پر واضح است این رباعی براساس فلسفه های قدیمی و دانش گذشتگان مبتنی بر شکل حرکت ستارگان و باور اندیشمندان در قدیم سروده شده است بیک هدف رباعی چه در گذشته و چه در حال حاضر هشدار به انسانها برای بهره گیری از خرد است تا شاید روزی پرده اسرار افرینش فرو ریزد و انسان بتواند به کنه بحت پی ببرد که این را می بایست خداوند بخواهد پس بهتر است انسان با استفاده از نیروی خرد از افتادن در دام مدعیان به ظاهر مدبر و رفتن در خلصه سرگردانی و باختن خویش به اینان جلوگیری نماید

اردشیر عزیزم یک لغت به میمنت در رسیدن شما می نویسم و ان فضا است فضا به فارسی می شود اسپاش که همان space است و این لغت پهلوی است .

با سلام بر خلاف تمام اطلاعاتی که از ایستگاههای فضایی و توسط ماهواره ها و رصدخانه ها مستند سازی شده لیکن بشر تا کنون نتوانسته به اسرار فضا پی ببرد به تازگی دانشمندان سیاره ای با خصوصیتهای مشابه کره زمین کشف کردند به صورت مشابه مانند زمین به گرد سیاره خویش می چرخد , تصویر انسان از دنیا مجموعه اسمانها است و همانگونه که می دانیم اسمانها شامل کهکشانها و همه اجرامی است که فضا را ساخته است حتی در نوشته های عهد عتیق و مذهبی و نیز بر اساس اعلان پیامبران جایگاه خداوند در اسمانها اعلان شده است , انسان هر چه اکتشاف و پیشرفت در علم فضانوردی بدست می اورد بیش از پیش معلوم می شود که هنوز در این دانش به اندازه نقطه ای رشد نداشته است , برخلاف نمایشهای موجود ملاحظه می شود که انسان در علم فضا نوردی نقاط مبهم فراوانی را در پیش روی خویش مشاهده می کند و پرسشهای خویش را به شوند عدم داشتن اطلاع واقعی از فضای بیکران تاکنون بدون پاسخ باقی گذارده است و این موضوع به شوند نداشتن دسترسی به اسمانه است , وقتی با ریز بینی به رباعی خیام که خود از دانشمندان و اندیشمندان بزرگ زمان خویش و تاریخ می باشد می نگریم بیش از پیش به ظرافت رباعی پی می بریم و تازه می توان مصراع اخر را بیشتر درک کرد و انوقت متوجه می شویم که بزرگان دانش چه در زمان قدیم و چه در زمان کنونی که تجهیزات پیشرفته در اختیاردارند به شوند عدم داشتن سرنخ واقعی از انسانهای عامی سرگردان ترند به عبارت بهتر هرچه بیشتر مطالعه و در راه شناخت این شاخه از دانش گام برداشته می شود حیرت و سرگشتگی بیشتری برای بزرگان علم به وجود می اید به همین شوند است که خیام بزرگ هشدار می دهد که سر رشته خرد را گم نکنیم و کمتر در بهت و سرگردانی غوطه ور شویم و برخی نیز با استفاده از فریب مردم عوام خود را با تدبیر و مدبر نشان می دهند که البته اینان نیز جز به نیرنگ و تزویر نمی توانند پاسخ دهند و خود بیش از بقیه در سرگردانی و بی سوادی می باشند

با سلام در ادامه مراسله قبل باید اذعان داشت که ساکنان کنونی جهان همین کهکشانها و به نقل از سراینده بزرگ خیام اجرام هستند که تاکنون نیز به صورت چیستانی برای اهل خرد بی پاسخ باقی مانده اند و فقط سبب تفکر و غوطه ور شدن اهل دانش در پیدا کردن پاسخ های افزونتر برای خویش می باشد به بیان دیگر تردد اهل خرد در مصراع دوم به مفهوم فرو رفتن ایشان در پزوهشهای بیشتر می باشد در مصراع سوم خیام با لغت هان مصراع را اغاز می کند به عبارت بهتر هشدار می دهند که از اصل غافل نشویم زیرا هرچه به اگاهی افزوده می گردد و هر چه دانسته ها افزایش می شود تشنگی بدست اوردن دانش افزونتر می گردد و سرگردانی در نمایش فرضیه ها بیشتر می شود و در این خصوص شاعر در اخرین مصراع تاکید می کند

اردشیر جانم جستار در باره ستارگان هر چند در قران کریم چشم گشا و پند آموز خوانده شده است ولی در جامعه مسلمانان و مسیحیان همچنین هم بی دشواری نبوده است هنگامیکه صابئیان شکوهمندی بیشتری داشتند یک پای بحث بودند و برای هر گردونی و مداری سخنی داشتند و این با عرفان شیعی اسماعیلی در باره نفس های آسمانی یا نفوس فلکی می آمیخته است و راه به فرشته شناخت باز می کرده است و این رشته از بس نازک می شود که باید فرا خرد را به خردمندی آمیخت ! ازین است که خیام راه خردمندی را بر می گزیند و سفارش به گم نکردن سر رشته خرد می کند و بسیاری کسان مانند بینشوران اخوان صفا که انجمنی مرموز اسماعیلی هستند فرشته شناسی و بحث های فرا خرد دیگر را پی می گیرند وو این در حالی است که خود قران بحث فراوانی از فرشته شناسی در قیاس با متن های آسمانی پیشین خود نمی کند و تنها از چند فرشته فرخنده از قرار حضرت جبریل ( سروش ) و حضرت میکال ( بشتر )و حضرت ملک الموت و چند فرشته نا ویژه کار سخن می گوید و این گویا بخاطر دست کشیدن فرشته پرستی ای بوده است که در آن روزگار رواج داشته است و پروردگار بر این دانا تر است . بهرسو در این آشفته بازار که سخن هوده و بیهوده در هم می ریزد خیام به نگه داشتن سر رشته خرد سفارش می کند .

با سلام ما مخلوق حیات هستیم و حیات مخلوق خدا و ما هر چه میبینم در چرخه حیات یا به تعبیر دیگر کیوان و اجرام مخلوقات کیوان اینکه ما ممتازیم و این اسباب دراختیار ما قرارگرفته تا تدبر کنیم تا ره گم نکنیمو منظور از سرگردان شیدایی میباشد دیوانگی و بیان یک تضاد میان تدبر و سرگردانیبا تشکر از شما

تفکر کردن در جهان و آفرینشعبور کردن به سلامت از جهان و آفرینشتردد هم به معنی عبور و هم به معنی اندیشه به کار رفته.> وه که چقدر زیبا دو توصیه ناب رو در یک مصرع با یک واژه بیان کرده این حکیم، که اگر میخواست جزء به جزء توضیح بده باید یک بیت دیگه می سرود. >> مخلوقات که آئینه های حقیقت اند اسبابی برای تعقل و عبور بی گزند از این گذرگاه اند...

کلمه اسباب در فرهنگ واژگان قرآن به معنای پله ها و راههایی که به وسیله آن به آسمانها صعود میکنند هم هست