کمال خجندی:آن سرو قد نگر که چه آزاد می‌رود وآن غمگسار بین که چه دلشاد می‌رود
❈۱❈
آن سرو قد نگر که چه آزاد می‌رود
وآن غمگسار بین که چه دلشاد می‌رود
به روی سرو قامت گل‌بوی لاله‌رخ
با قد خوش خرام چو شمشاد می‌رود
❈۲❈
بر بام هفت قلعه گردون ز بیدلان
هرشب فغان و ناله و فریاد می‌رود
اشک از دمشق دیده ز سودای مصر دل
مانند سیل دجلهٔ بغداد می‌رود
❈۳❈
بنیاد جان که داشت بنا بر زمین دل
از سیل بار دیده ز بنیاد می‌رود
بر جان بیدلان ستمکش ز دلبران
در شهر ما نگر که چه بیداد می‌رود
❈۴❈
عمر عزیز گر نکنی صرف با بتان
چون خاک راه دانش که بر باد می‌رود
خسرو مدام با لب شیرین نهاده لب
خون جگر ز دیده فرهاد می‌رود
❈۵❈
با آن پری پیام کمال ای نسیم صبح
اعلام دادمت مگر از باد می‌رود
کامنت ها