کمال خجندی:دلم رفته و گم شد در آن کو مرا توان یافت گر اوست دلجو مرا
❈۱❈
دلم رفته و گم شد در آن کو مرا
توان یافت گر اوست دلجو مرا
صبا آمد و رفت عقلم به باد
ز زلف که آورد این بو مرا
❈۲❈
رقیبش بدم گفت و دانست راست
دریغا ندانست نیکو مرا
مرا عاقبت خواهد آن غمزه کشت
چنین گر نباشد بکش گو مرا
❈۳❈
میفکن دگر کشتن من به هجر
که بسیار شد منت او مرا
چو با من نخواهد که بویش رسد
چرا زنده دارد به این بو مرا
❈۴❈
کمین بنده ماست گفتی کمال
کم است این قدر بیش ازین گو مرا
کامنت ها