کمال خجندی:اینچنین صورت مطبوع ز جان نتوان ساخت سخن ساخته شیرین تر از این نتوان ساخت

مصراع در آمیخته اند و اشتباهاتی دیگر نیز ره یافته:1.اینچنین صورت مطبوع ز جان نتوان ساختسخن ساخته شیرین تر از این نتوان ساختدر این بیت مطلع شرین تر از آن باشد چون قافیه آن است.2.گفتم آن غمزة شوخ از چه ز ابروست فروورنه صد سال به فکر این سخنان نتوان ساختمصرع دوم این بیت این است:گفت بالاتر از استاد دکان نتوان ساخت3. و همچنین در بیت پیش از مقطع:در سخن لطف الهی به تو باراست کمالگفت بالاتر از استاد دکان نتوان ساختمصرع موم میباید این باشد:ورنه صد سال به فکر این سخنان نتوان ساخت.4. مصرع اول بیت مقطع مجهول و دارای سکتۀ وزن است:ان ساختن و ساختن از سنگ دلش ؟؟؟

همچنین:"لطف لهی به تو یار است کمال" نه "بار است"

لطف الهی

این غزل چه بخت بد و سیاهی داشته؛ به سبب چندین خطا فهم شعر مشکل شده است؛ یک ضبط چند بیت غزل در دستنویها و چاپهای دیگر بهتر از ضبط مختار تاریخ ما است؛ دو مضرعهای دو بیت جابجا شده است و سه اینکه واژه هایی از یک بیت به بیت دیگر برده شده است و شعر به هم ریخته است؛ صورت درست شعر را در زیر می آورم:اینچنین صورت مطبوع ز جان نتوان ساخت/ گر توان ساخت چو قد تو روان نتوان ساختآن دو ابروی مقوس دو کمانند بلند/که به صد قرن از آن طرفه کمان نتوان ساختگفتم آن غمزة شوخ از چه ز ابروست فرو/ گفت بالاتر از استاد دکان نتوان ساختبت توان ساختن و ساختن از سنگ دلش/ سخت تر از دل بی رحم بتان نتوان ساختنیست او را دهن اما سخنی ساخته اند/ سخن ساخته شیرین تر از این نتوان ساختحیفم آید به قلم نام لبت برد دریغ/ که قلم را زنی قند زبان نتوان ساختدر سخن لطف الهی به تو باراست کمال/ ورنه صد سال به فکر این سخنان نتوان ساخت