امیرخسرو دهلوی:ای خط خوش از مشک تر انگیخته مه را بر دفتر طاعت رقمی رانده گنه را
❈۱❈
ای خط خوش از مشک تر انگیخته مه را
بر دفتر طاعت رقمی رانده گنه را
افگند دل ما همه در چاه زنخدان
وانگاه بپوشید به سبزه سر چه را
❈۲❈
هر چند که زلف تو سپاهیست جهانگیر
هر روز پریشان نتوان کرد سپه را
پیراهن یک شهر ز دست تو قبا شد
یک بار چنین کج منه، ای شوخ، کله را
❈۳❈
خسرو نگرفت از تب عشق تو قراری
چه جای قرارست در آتشکده که را
کامنت ها