امیرخسرو دهلوی:بیچاره کسی کو به غم خوش پسران زیست کز دیده و دل در پی ایشان نگران زیست
❈۱❈
بیچاره کسی کو به غم خوش پسران زیست
کز دیده و دل در پی ایشان نگران زیست
گر یافت کسی از لب بی خط اثر ذوق
تا زیست در اندیشه ساده شکران زیست
❈۲❈
همچون کمر زر همه با کوفتگی ساخت
آن یار که بر پشته زرین کمران زیست
چون یار از آن دگران شد، بکش ای هجر
زیرا نتوانیم به جان دگران زیست
❈۳❈
چون غم کشدم زان لب و زان روی کنم یاد
تا چند توان بر صفت حیله گران زیست
اندر روش زنده دلان، زنده کسی نیست
جز کشته خوبان که در آن مرده آن زیست
❈۴❈
ترسم که بمیرد به ته کفش ملامت
خسرو که به دنباله شیرین پسران زیست
کامنت ها