امیرخسرو دهلوی:آنجاست دل من و هم آنجاست کان کج کله بلند بالاست
❈۱❈
آنجاست دل من و هم آنجاست
کان کج کله بلند بالاست
خوابش دیدیم دوش و مستیم
کان خواب هنوز در سر ماست
❈۲❈
آهسته رو، ای صبا، بدان بام
کان مست شبانه من آنجاست
رحمی نکند بر این دل پیر
یاری که چو بخت خویش برناست
❈۳❈
از دوزخ، اگر نشان بپرسند
من گویم خوابگاه تنهاست
می کش که به هر چهار مذهب
خونم هدرست و خانه یغماست
❈۴❈
گفتند دلت خوش است، آری
در گونه روی بنده پیداست
خون می کنی و خبر نداری
بیچاره کسی که ناشکیباست
❈۵❈
خسرو، جان ده که اندرین راه
کاری به سخن نمی شود راست
کامنت ها