امیرخسرو دهلوی:هرروز کآفتاب برآرد زبانه‌ای بیرون جهم ز کلبه غم عاشقانه‌ای
❈۱❈
هرروز کآفتاب برآرد زبانه‌ای
بیرون جهم ز کلبه غم عاشقانه‌ای
نظاره بر رخ تو کنم گر ببینمت
باری ز چاوشان بخورم تازیانه‌ای
❈۲❈
از دوستی تو به سر کوی تو نماند
ناشسته ز آب دیده من آستانه‌ای
افتاده راه من به دل و گنج معرفت
گشت از خیال سیمبران دردخانه‌ای
❈۳❈
سوز درون کز او جگر من کباب شد
بیرون جهد ز هر ته مویی زبانه‌ای
مردن به کوی تو هوسم می‌کند، ولی
یابم اگر چو دیدن رویت بهانه‌ای
❈۴❈
بیداری‌ام بکشت که هرروز ازین خمار
باشیم گه خراب چو مست شبانه‌ای
خوابم نماند بو که رسد خواب آخرم
آغاز کن ز لازمه من فسانه‌ای
❈۵❈
خسرو مرو به باغ که از ناله تو دی
مرغان نخورده‌اند به گلنار دانه‌ای
کامنت ها