گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

امیرخسرو دهلوی:مرا چند آخر از خود دور داری؟ دلم را در هم و رنجور داری

❈۱❈
مرا چند آخر از خود دور داری؟ دلم را در هم و رنجور داری
روا داری که با آن روی چو شمع شب تاریک ما بی نور داری
❈۲❈
میان داری چو زنبوران کافر مژه کافرتر از زنبور داری
ز رسوایی مرنج، آخر محال است که عاشق باشی و مستور داری!
❈۳❈
بتی گر داری، از فردا میندیش که در خانه بهشت و حور داری
تو آن سلطان خوبانی، نگارا که همچون فتنه صد دستور داری
❈۴❈
ز چندان دل که ویران کرده تست چه باشد گر یکی معمور داری؟
چو آتش در زدی، باری همین بین چنین باشد که خود را دور داری
❈۵❈
معافی، گر نمی پرسی ز خسرو که خوبی و دل مغرور داری

فایل صوتی دیوان اشعار شمارهٔ ۱۸۰۸

صوتی یافت نشد!

تصاویر

تصویری یافت نشد!

کامنت ها