امیرخسرو دهلوی:گر کسی در عشق آهی می‌کند تو نپنداری گناهی می‌کند

عین این غزل رو بنده در غزلیات اوحدی خوندم.... مشکل چیه

این غزل اوحدیگر کسی در عشق آهی می‌کندتا نپنداری گناهی می‌کندبیدلی گر می‌کند جایی نظرصنع یزدان را نگاهی می‌کندبا دم صاحبدلان خواری مکنکان نفس کار سپاهی می‌کندآنکه سنگی می‌نهد در راه مااز برای خویش چاهی می‌کندگر بنالد خسته‌ای معذور دارزحمتی دارد، که آهی می‌کندعشق را آن کو سپه سازد به عقلدفع کوهی را به کاهی می‌کندگر کند رندی نظر بازی، رواستمحتسب هم گاه‌گاهی می‌کندیک دم از خاطر فراموشم نشدآنکه یادم هر به ماهی می‌کندچند نالیدم و آن بت خود نگفت:کین تضرع دادخواهی می‌کنداوحدی را گر چه از غم بیمهاستهم به امیدش پناهی می‌کنداشتر حاجی نمی‌داند که چیست؟بار بر پشتست و راهی می‌کندایتم غزل امیرخسرو دهلویگر کسی در عشق آهی می کندتو نپنداری گناهی می کندبیدلی گر می کند جایی نظرصنع یزدان را نگاهی می کندبا دم صاحبدلان خواری مکنکان نفس کار سپاهی می کندآنکه سنگی می نهد در راه مناز برای خویش چاهی می کندگر بنالد خسته ای، معذور دارزحمتی دارد که آهی می کندعشق را آنکو سپر سازد ز عقلدفع کوهی را به کاهی می کندگر کند رندی نظر بازی رواستمحتسب هم گاه گاهی می کندیکدم از خاطر فراموشم نشدآنکه یاد من به ماهی می کندچند نالیدیم، خود هرگز نگفتکاین تضرع دادخواهی می کندگر چه خسرو را ازین غم بیم هاستهم امیدش را پناهی می کندComment by