امیرخسرو دهلوی:چشمت که قصد جان من ناتوان کند گویم مکن به قصد دل، همان کند
❈۱❈
چشمت که قصد جان من ناتوان کند
گویم مکن به قصد دل، همان کند
مرغ دل آشیانه به زلف تو می کند
چون طوطیی که میل به هندوستان کند
❈۲❈
آن کس که مانده بسته سودای زلف تو
سودش همین بود که دلی را زیان کند
از نردبان زلف تو هردم به آفتاب
آسان رسد، ولیک شبی در میان کند
❈۳❈
شمعی که پیش روی چو ماه تو بر کنند
از تیغ گردنش بزنم، گر زبان کند
از دست دیر آمدن و زود رفتنت
روزی هزار بار دل من فغان کند
❈۴❈
خسرو چو در تو می نرسد، باری ار به لب
دل را بر آب دیده نشاند، روان کند
کامنت ها