امیرخسرو دهلوی:بیا نظاره کن، ای دل که یار می‌آید ز بهر بردن جان فگار می‌آید
❈۱❈
بیا نظاره کن، ای دل که یار می‌آید
ز بهر بردن جان فگار می‌آید
فراز مرکب ناز و سوار در عقبش
هزار شیفته بی‌قرار می‌آید
❈۲❈
رسید نازک من، ای نظارگی، زنهار
ببند دیده، گرت دل به کار می‌آید
ز مستی ارچه به هر سوی می‌فتد، لیکن
ز بهر بردن دل هوشیار می‌آید
❈۳❈
چه گردها که برآورده باشد از دل‌ها
که فرق تا به قدم پرغبار می‌آید
دو دیده کاش مرا خاک آن زمین بودی
که نعل توسن آن شهسوار می‌آید
❈۴❈
مرا که یاد کند، گر ز کوی او بروم
یکی اگر برود، صدهزار می‌آید
مکن به سرو سهی نسبت درخت قدش
ز سرو کی گل و غنچه به بار می‌آید
❈۵❈
کنون بنال به زاری چو بلبلان، خسرو
که بهر ناله بلبل بهار می‌آید
کامنت ها