مهستی گنجوی:دی خوش پسری دیدم اندر زوزن گر لاف زنی ز خوبرویان زو زن

در مصرع اول وزن با "بدیدم" صحیح تر به نظر میرسددی خوش پسری بدیدم اندر زوزن

مصراع آخر : ستاند از او زن صحیح است نه ستاند زو زن

سلامبه نظر می رسه با توجه به اشکال وزنی مصرع چهارم،شکل صحیح این باشه:خود داد منش کاش ستاند زو زن!مصرع اول رو هم اشاره کردند که "بدیدم"درسته

دی خوش پسری بدیدم از سرّاجانشایسته و بایسته تر از سر را جاناز دست غمش همیشه در ضرّا اِنسدر عشق رُخش همیشه در سرّا جان #مهستی_گنجوی مونس الاحرار محمد جاجرمی (741ق)دیدم پسری نشسته در سرّاجانشایسته و بایسته چو در سر آجاناز خوی بدش همیشه در ضرّا اِنسوز بوی خوشش همیشه در سرّا جان #عایشه_مقریجُنگ نظم و نثر کتابخانه چلبی (763ق)دیدم پسری نشسته در سرّاجانشایسته و بایسته چو هر سر را جاناز خوی بدش همیشه در ضرّا اِنسوز بوی خوشش همیشه در سرّا جان #شرف_ختلیسفینه ترمذ (بدون تاریخ، احتمالا سده 8)مصحح سفینه ترمذ در پاورقی نوشته رباعی در نزهه المجالس به نام #اثیر آمده؛ اما نگارنده این رباعی را در نزهه المجالس ندیده ام.* سرّاج: زین ساز، زین فروش*ضرّا: سختی، ناراحتی*اِنس: انسان*سرّا: شادمانی، مسرّتبا توجه به اینکه سفینه ترمذ تاریخ کتابت و تالیف ندارد و با قرائن و حدسیاتی به سده 8 منسوب گردیده، مونس الاحرار از نظر قدمت تاریخی بر دو اثر دیگر ترجیح دارد. از طرفی وجود چند نسخه از مونس الاحرار اعتبار و ارجحیت آن را بر دو منبع دیگر که تک نسخه ای هستند، می افزاید. بنابر این فعلا با توجه به منابع موجود و بنا به دلایل عقلی و نقلی انتساب رباعی به مهستی صحیح تر به نظر می رسد.

سلامبه نظرم همی ستاند درست است:خود داد منش همی ستاند زو زن

مصرع اول بدیدم صحیح است. مصرع آخر: خود داد دل منش ستاند زو زن