گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

مهستی گنجوی:مر موی تو را جه بودی بی آزاری برخاستن از سر چو تو دلداری

❈۱❈
مر موی تو را جه بودی بی آزاری برخاستن از سر چو تو دلداری
من بنده اگر موی شوم در غم تو هرگز ز سر تو نخیزم باری

فایل صوتی رباعیات رباعی شمارۀ ۱۷۳

صوتی یافت نشد!

تصاویر

تصویری یافت نشد!

کامنت ها

جلال افرا
2014-11-23T11:00:45
با درود ! در مصرع اول رباعی به جای واژه ی " جه " باید " چه " نوشته می شد . و در مصرع چهارم واژه ی " بر " جا افتاده است . بنابر این شکل صحیح رباعی این چنین است :مر موی تو را چه بودی ، بی آزاریبرخاستن از سر چو تو دلداری !من بنده اگر موی شوم در غم توهرگز ز سر تو برنخیزم ، آری !
رضا صدر
2018-02-03T03:44:24
اضافه بر توضیح جناب جلال افرا:وزن مصرع اول را هم باید درست کرد، و کلمه باری را به مصرع آخر برگرداند:مر موی تو را چه بود، بی آزاریبرخاستن از سر چو تو دلداری !من بنده اگر موی شوم در غم توهرگز ز سر تو برنخیزم ، باری !