مهستی گنجوی:با خصم منت همیشه دمسازی‌هاست با ما سخنت ز روی طنازی‌هاست

بر عز خود و .....

چند بار دیده ام از ریو ریا بد گفته است . هر مردمی را ننگی است مهربانی ایرانیها و نرمشپذیری انها بدا که گاهی به ریو و ریا می انجامد و مهستی اسیب شناسانه انرا اندر یافته است

ز عز خود و ذلت من بیش مناز کاندر پس پردهٔ فلک بازی‌هاستیادآور شعرقائم مقام فراهانی شد که امیر کبیر با انگشت خونین بر دیوار حمام کاشان نبشته بود:روزگار است این که گه عزت دهد گه خار داردچـــرخ بازیـــگر از ایــن بازیچه ها بسیـار دارد

دورویی هارا میگوید.آفرین

دوستان پیش از حاشیه نوشتن «کمی تحقیق بد نیست». این بیت از قائم‌مقام فراهانی است که دیگران به استقبال آن رفته‌اند.

من فقط در جواب اون دوستمون (امین کیخا ) عرض کنم که شعر « روزگار است این‌که گه عزت دهد .... » شعر آقای «سید ابوالقاسم علوی نائینی» است . ممکنه من یک یک بیت از حافظ یه جایی بنویسم ، آیا این به معنی این است که من سراینده‌ی این شعرم؟! ، در پایان شعر را می‌نویسم برای علاقمندان ، ضمنا با یک جستجوی ساده در اینترنت صحت عرایض بنده مشخص خواهد شد ، با تشکر : روزگار است این‌که گه عزت دهد گه خوار داردچرخِ بازیگـر از این بازیچـه‌هـا بسیـار دارد.آدمی گه راه خود‌را می‌نهـد سوی بساتینگاه سوی دوزخ این جان عزیزش خوار دارد.گاه در باغ جنان می‌شد روان در کوی دلبرگه ز مهجوری عیان جان خودش تیمار دارد.عاشق و معشوق را حائل نباشد در دو عالمجان خودرا چون حجاب این آدمی در کار دارد.هست یکتا جلوه‌ی معشوق در چشمان عاشقآدمی در بوستان یک دلبر و دلدار دارد.راه ما قانع شدن باشد به انوار خداییکز تجلی‌های او جان‌ها نشان از یار دارد.در طریق عشق هر‌کس راه خود دارد ولیکندر طریقت راه ما صد جلوه‌ی دشوار داردسید ابوالقاسم علوی نائینی

جناب احمدی،تا جایی که من نیز در خاطر دارم این از قائم مقام (ثانی) فراهانی معلم امیر کبیر بود...

با سلام شعر مال مرحوم قائم مقام فراهانی است و در زندان باغ نگارستان در شبی که صبح ان اعدام شد هرچه تقاضای قلم و کاغذکرد کسی به تقاضایش ترتیب اثر نداد. وبا خون دست خود بر دیوار زندان نوشت.و دربیت گه زمهجوری عیان غلط است و عنان درست می باشد