مهستی گنجوی:شب‌ها که به ناز با تو خفتم همه رفت دُرها که به نوک غمزه سفتم همه رفت

از سخن وران نوینمان کسی که نیک رسته نویسی ( نثر) و نیک پیوسته نویسی کرده مهدی اخوان است که برای غمازی لغت خوش تراش اخمنازی را به کار برده است که ان گاهی أخم کردن و گاهی ناز کردن و یا أخم وناز اغشته به هم است ، به فرانسه به این ژست tire et touché می گویند که به درستی در سرودی بهشتی سلندیون خواننده کانادایی انرا به کار برده است .

اینجا مهستی چون از نوک غمزه سخن گفته است گویا غمزه را پیوسته با مژه می دیده است ادم به یاد emoticon یا ادمک مژه زن در متن های رایتار ( اینترنت) می افتد . که به اهستگی پلک می زند و همه رخش را چشم پوشانده است .غمزه گویا به ژست ( gest ) های دیگر اندام های صورت هم می گویند .

نبود non verbal communication باعث بی روحی ارتباط گیری است

Communication یا پیوند به گویشی و ناگویشی ( non verbal) دسته بندی میشود در گونه ناگویشی فرد با جنبا ندن سر، خماندن اندامهای صورت به دیگران چیز می فهماند ،غمازی non verbal communication به شمار می اید و جایگاه غمازی در ادبیات ایران بویژه در سخن حافظ بلند است در نسک های روان پزشکی امروز نیز برای برقراری پیوند و ارتباط اجتماعی این به اصطلاح ژست ها ارزشمند به شمار می ایند .