مهستی گنجوی:در مرو پریر لاله انگیخت دی نیلوفر به بلخ در آب گریخت

این رباعی تا حدودی تکرار رباعی شماره‌ی 6 است

در این رباعی اشاره به گذر زمان و تغییر شده است . در هر مصرع به این گذر اشاره دارد پریر = پریروردی = دیروز امروزفردا

با سلام خدمت استاد امین کیخااما که هر وخت گوئم پریر وا روز قبل دوشم

پریر به معنی پریروز است، دیروز می شود دی

دوستان عزیز مصرع صحیح این می تواند باشد.در مرو پریر لاله آتش انگیختهم وزنش درست می شودهم مفهوم لاله و آتش مناسبت شاعرانه داردو هم شاعر ما به عناصر اربعه اشاره کرده استآتشآبخاکبادسپاسگذارم.

لطفاً در نوشتن مصاریع دقت کنید که بیت اول از نظر وزن درست نیست ، شاید چنین باشد " در مرو پرپر لاله ای را انگیخت/دی نیلوفری به بلخ در آب گریخت"

استاد من جناب شعبانی هدف تاریخ ما اصلاح همین مصرع ها ست

پریر یعنی دیروز و به لری هنوز میگوییم پریر یا دوش که پهلوی هستند

جناب علی تبریزی؛آتش در این مصرع بسیار نیک و زیبا و در خور بود.به نوبه و سهم خود سپاس گذارم.

در مرو، پریر، لاله آتش انگیخت/ دی نیلوفر به بلخ در آب گریختدر خاک نشابور، گل امروز آمد/ فردا به هری، باد، سمن خواهد ریختدر این رباعی زیبا نام چهار عنصر: آتش و آب و خاک و بادچهار شهر: مرو و بلخ و نیشابور و هراتچهار گل: لاله و نیلوفر و گل و سمنچهار زمان: پریر (پریروز) و دی (دیروز) و امروز و فرداآمده است. در ادبیات پیشین منظور از گل، گل سرخ بوده است.سپاسگزارم.

سلام.در صفحه ی 227 کتاب "چهارخطی" از "سیّدعلی میرافضلی" به جای "آمد" در مصرع سوم، "شکفت" نوشته شده.

با علی موافقم درست تعبیر کردید جالبه که شاعره در چارپاره‌ها از گذر روزها "پریر و دی" استفاده کرده.رباعیات ایشان به حق لطیلف و زنانه است