مهستی گنجوی:هرگه که دلم فرصت آن دم جوید کز صد غک دل با تو یکی برگوید

فکر می کنم تو مصراع دوم بیت اول باید بجای غک بنویسید غم

از چرخ ببارد از زمین بر روید

سلام. این رباعی با استناد به جُنگ رباعیات (سده ی هشتم) کتابخانه ی آیت الله مرعشی نجفی قم از مهستی گنجوی است که در پایان حرف دال اضافه می کنم.مصرع آخر این رباعی، ضرب المثل شده. گوشم چو حدیث دردِ چشم تو شنید پای از سر هر طرب، دلم بازکشید نیکو شده باد چشمت ای بینایی! تا کور شود هر آن که نتوانَد دید   این رباعی، طبق معمول به ابوسعید هم منسوبه! ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۳۰۶