منوچهری:هنگام بهارست و جهان چون بت فرخار خیز ای بت فرخار، بیار آن گل بی‌خار

سلام.لطفا هرکی ترجمه این شعر رو میدونه بذاره.

یکی از زیباترین قصاید منوچهری که اول بار اشاراتی از آن را در رساله دکتر شفیعی کدکنی،صور خیال..،دیدم و شیفته آن شدم،خاصه ایماژهای بینظیر و فراوانی که از باران میدهد...درینجا با مراجعه به برخی منابع،شرح بعض مشکلات را مینویسم:بت=زیباروی(مجازا)فرخار=شهری در ترکستانگل بی خار=کنایه از می سرخ بی دُرد(صافی)گُل بَربار=گل ناچیدهآمد شدن=آمد ورفتقوّال=ترانه خوان،سرودگویممزوج=آمیخته،مخلوطگُهربار=گوهرریزریشه ی دستارچه=تارآویخته ازحاشیه ی دستارچهزبرجدگون=سبزرنگشبگیر=سحرگاهطَر0ف=کناره،گوشه وکناربیضه=گلوله ای توخالی که درآن مواد خوشبو میگذارندکافور ریاحی =نوعی کارفورخوشبویبَیرم حمرا=پارچه نازک سرخاِدرار=درین بیت در مقابل تعجیل به معنای ربزش پیوسته و آراممَشّاطِه=شانه کننده،آرایشگرزبَر=روی،بالاماورد_(مخفف ماءَ الورد عربی که از ریشه ی وَرت فارسی گرفته شده)=گلابناشکفیده=ناشکفتهسیّار=گَردان،ریزانهموار=نرم،یکنواختبه نگار=درای نقش ونگارتبخاله=تبخال،جوشی است که به سبب حرارت و شدت تب پدید می آیددمیده است=برآورده استعقیق=درین بیت مجازا به معنای سرخ لبخوید(خید)=غلّه سبز نارسسیماب=جیوهزنگار=زنگ فلزات،مجازا سبز رنگخیری(بروزن پیری)=گل شب بو،همیشه بهار و خجسهسمن برگ=گل یاسمنطومار=ورق پیچیده،برگ لوله شدهمُل=شرابشَرر=اخگر،پاره آتششَرَر مُرده=اخگر خاموش شدهعَلَم نار=عَلَم آتشینسوسن کوهی=سوسن کبود یا لاجوردیگنبددوّار=کنایه از آسماننسرین=گل نسترنخَوی=عرقزنخ=گودی گونهلُعلبت فَرخار=زیباروی فرخارشَمر=آبگینه،برکه ،استخرامطار(جمع مطر)=باران ها(قطرات باران)مرکز پرگار=نقطه ای که نوک ثابت پرگار برآن قرار میگیرد#معنای بیت(مرکز نشود دایره و آن قطرهء باران/صددایره در دایره گردد به یکی بار)::مرکز،خود نمیتواند دایره شود ولی این قطره ی باران که در آب می افتد،یکباره تبدیل به تعداد زیادی دایره های تودرتو میگرددد.جنبش صعب=لرزش شدید،تکان سختآرَد رفتار=حرکت میکندانگیزد=ایجادکندزُنّار=کمربندی که زردشتیان به کمر میبستند برای تمییز از مسلمین،رشته متصل به صلیب که مسیحیان به گردن می آویزند،درین بیت کنایه از موج است.سِلاقطون=نوعی پارچه ابریشمی زردوزی شده که در بغداد بافته میشدنَهمار=بسیار...معنی بیت::آن دایره باپرگار کشیده،ازجای خود حرکت نمیکند و این دایره (که بر سطخ آب است) ازتکان شدید حرکت میکند.هرگاه باران ازین نوع دایره ایجاد کند،بوسیله باد درآن چین و شکن و موج پدید می آید،گویی سطح آب،عَلَمی از از پاره سفید است که از وزش باد به حرکت درآمده است.به قوّت=سخت،شدیدایدون=اکنون،اینگونه،اینچنیندیدار=پدیدار،مشهودسیمین منقار=منقار سفید،اشاره به حبابهایی که از برخورد قطره های باران با سطح آب ایجاد میشودآهن سوده=براده ی آهنمغناطیس=سنگ آهن ریا...باقی را بعدا مفصل تر مینویسم