مهدی اخوان ثالث:هنگام رسیده بود، ما در این کمتر شکی نمیتوانستیم
❈۱❈
هنگام رسیده بود، ما در این
کمتر شکی نمیتوانستیم
آمد روزی که نیک دانستند
آفاق این را و نیک دانستیم
❈۲❈
هنگام رسیده بود، میگفتند
هنگام رسیده است ؛ اما شب
نزدیک غروب زهره، در برجی
مرغی خواند که هوی کو کوکب
❈۳❈
آن مرغ که خواند این چنین سی بار
این جنگل خوف سوزد اندر تب
آنگاه دگر بسا دلا با دل
آنگاه دگر بسا لبا بر لب
❈۴❈
پیری که نقیب بود، آمد، گفت
هنگام رسیده است ؛ اما باد
انگیخته ابری آنچنان از خاک
کز زهره نشان نمانده بر افلاک
❈۵❈
جمعی ز قبیله نیز میگفتند
هنگام رسیده است ؛ مرغ اما
دیری ست نشسته خامش و گویا
رفته ست ز یاد و رد جاویدش
❈۶❈
ناخوانده هنوز هفت باری بیش
سرگشته قبیله، هر یک سویی
باریده هزار ابر شک در ما
و افکنده سیاه سایهها بر ما
❈۷❈
هنگام رسیده بود؟ میپرسیم
و آن جنگل هول همچنان بر جا
شب میترسیم و روز میترسیم
کامنت ها